Ik ken mensen die een hekel hebben aan trainers. Of aan trainingen in het algemeen. Zeker nu we veel online werken. Ze zitten al zoveel achter de pc, persoonlijke ontwikkeling ligt niet in hun interessegebied of ze vinden het spannend om zich open te stellen. Dat kan natuurlijk; leven en laten leven. En tegelijkertijd ontkom ik niet aan de volgende gedachte: misschien hebben ze nog geen écht interactieve training meegemaakt. Zo'n training waarin de trainer inspireert en waarin leren leuk is. En eerlijk is eerlijk: dat is ook een kunst.
Daar komt ook nog het volgende bij: een week na een presentatie of training, zijn mensen 90% vergeten van wat jij ze hebt verteld. 90%! We noemen dit ook wel de ‘vergeetcurve’ (Ebbinghaus). En die vergeetcurve is killing. Want als trainer, en al helemaal als opdrachtgever, wil je natuurlijk dat mensen veel meer onthouden dan alleen die 10%! Sterker nog, je wil niet alleen dat ze het onthouden, maar ook dat ze het geleerde gaan toepassen in de praktijk. Mensen iets leren is dus eigenlijk een constante battle tegen die vergeetcurve.
Hoe zorg je er nou voor dat je die 90% tegengaat? Dat datgene wat jij aan de deelnemers vertelt beklijft, én dat ze het gaan toepassen in de praktijk? Twee zaken maken echt h
et verschil: interactie en afwisseling. Stel regelmatig vragen, laat niet meer dan 4 slides per keer zien, zet mensen uiteen in breakouts, gebruik een online whiteboard, zorg voor energizers en doe 'rondjes' via de chat. En wissel dat alles steeds met elkaar af.
Daarnaast zijn er nog een aantal andere factoren die zorgen voor een succesvolle transfer van de leeromgeving naar de praktijk.
De eigen motivatie van de deelnemer is namelijk ook cruciaal. Die moet in orde zijn. Ook de betrokkenheid van de manager is van belang: in hoeverre begeleidt hij/zij de deelnemer na de training in de de praktijk? En dan volgt emotie. Tijdens de training moet er namelijk fun, spanning of iets anders zijn waardoor de deelnemer wordt geraakt. Hiervoor is bijvoorbeeld storytelling een krachtig middel. De boodschap landt dan zoveel beter! En wat die spanning betreft: er moet gevoelsmatig een urgentie gevoeld worden om te leren. Hiervoor werken gaming elementen bijvoorbeeld erg goed. Verder moet er in de training voldoende gelijkenis zijn met de praktijk. Hoe meer de leeromgeving op de praktijk lijkt, hoe meer leerrendement er zal zijn. En als laatst is het handig als de trainer didactisch goed is onderlegd.
Pffffff. Veel hè? Maar dan heb je ook wat! Je bereikt écht resultaat en je maakt jouw leven en dat van de deelnemers net een stukje mooier en leuker. Daar doe je het toch voor?!